ÖĞRENCİ EVLERİ...

Dün gece sosyal paylaşım sitesinde, üniversite yıllarında birlikte okuduğum sınıf arkadaşlarımın kurmuş olduğu grubu detaylı inceleme fırsatım oldu. 400'e yakın fotoğraf içinde kaybolup gittim. Sanki başka bir boyuta geçtim! Zamansız vefat edenler, yıllar içinde doğal olarak değişim geçirmiş dış görünüşler...Benim için nasıl bir duygusal yolculuktu ifade edebilmek çok güç.

Aslında çok şey yaşıyoruz, ama konuşurken yıllar hızla geçmiş gibi ifade ediyoruz, veya algımız bize böyle bir oyun oynuyor...Oysa yaşadık...hem de kocaman valizler dolusu olay ve anı yaşadık. Görünce hatırlıyoruz, hafızamızı zorlayınca yüzeye çıkıyor.

İstanbul'da üniversite yıllarında kardeşim ile bir öğrenci evimiz vardı. Öyle bir ev ki, kendi gayretlerimiz ile dokunmaya çalıştığımız, her köşesinde kendimizden bir renk, bir kitap, bir heves barındıran güzel yuvamız...

Üzerinden 19 sene geçmiş...Şimdi konuştuğumuz zaman hayıflandığımız tek konu var: Ah o yıllarda İstanbul'da İKEA olsaydı...Biz o tarihlerde Şişhane'de kendi tasarımımız bir abajuru imal ettirebilmek için firma firma dolaşır, duvara çerçeveleri kurdela ile süslemeden asmazdık...Hey gidi günler...